„Linia Mołotowa” jest fragmentem najdłuższej linii fortyfikacyjnej dwudziestowiecznej Europy. Jest to pas sowieckich umocnień, ciągnących się wzdłuż granicy z Niemcami, wytyczonej po podziale Polski w 1939 r., na mocy traktatu Ribbentrop Mołotow. „Linia Mołotowa” rozciągała się od przedwojennej granicy polsko - rumuńskiej, aż do Bałtyku w mieście Memel (Kłajpeda) na Litwie. W skład linii wchodziło 13 Rejonów Umocnionych. Prace nad budową schronów rozpoczęto latem 1940 r. Ogrom prowadzonych prac przedstawiają następujące liczby. Wiosną 1941 r. przy budowie umocnień pracowało około 140 tysięcy żołnierzy i prawie 18 tysięcy cywilnych specjalistów. Do pracy na okolicznych budowach zmuszono tysiące mieszkańców. Do wybuchu wojny niemiecko - sowieckiej, w czerwcu 1941 r. wybudowano 1900 schronów w tym: 542 schrony dla broni maszynowej, 460 schronów obrony przeciwpancernej, 68 schronów artylerii fortecznej, 43 schrony dowodzenia, a 800 obiektów pozostało niedkończonych.